"Devrim İçin Savaşmayana Komünist Denmez" demişti Fidel yıllar önce... Biz Anadolu'daki yoldaşların, yolunda yürümeye devam edeceğiz!

Bütün ezilen dünya halklarının başı sağ olsun. Faşist Batista diktatörlüğüne karşı savaşan Fidel komutan dünya halklarına bir yol gösterici olmuştur. Yılgınlığın, inançsızlığın aksine savaşın moralle yürüyeceğini göstermiştir. Sayısı az olsa bile bir gerilla grubunun nasıl bir ülkeyi esaretten kurtarabileceğini göstermiştir bize Fidel.

Gözün arkada kalmasın komutan, 'biz buraya dönmeye değil, ölmeye geldik' diyen yoldaşların var senin. Bizler varız, bizler vatanımızı emperyalizme teslim etmeyeceğiz ve bağımsızlığı uğruna sonuna kadar savaşmaya devam edeceğiz.

Yaşasın Dünya Halklarının Kardeşliği!

Kahrolsun ABD Emperyalizmi!

Que Viva La Revolucion!

ANGEL
Tavanda idam edilmiş bir lâmbanın dışında bakılacak başka bir şey olmadığından, yavaş yavaş yükseklere bakma alışkanlığını yitiririz.

MARİA.
Evet, doğru.

ANGEL.
Tavanın üstünde, gökyüzünün, yıldızlar ve evrenin bulunduğunu unuturuz. Daha büyük olduğumuzu düşünmek için, kendi dünyamızı gitgide küçültür, duvar ve tavanla kuşatırız. Bundan dolayı ev yapmak istemiyorum. Çeşmeler ise gökyüzü altında.

MARİA.
Evet, evet... Ne zamandır gökyüzüne bakmadığımı hatırlamıyorum.

Zaman beklerken geçmiyor. Dünya içinde dünyaya doğru yürüyerek bir ömür geçirebilir insan. Amatör bir futbol takımının maçına konuk olmak gibi. Rutin bir günden kalan, bitsede gitsek gibi bir hâl alır ömür dediğin. Bunca kalabalıklar içinde kalmış yalnız birer nüshayız.

Hepsi bu!

"ağlayınca hafiflenir, kütlenin korunumu 
cam kenarlarından, teraslardan, taraçalardan 
kırk yaşına gelmişim taraça bilmiyorum 
bir filmde duymuştum kadın ağlıyordu 
kadın ağlayınca hafifler su, cılızlar ateş 
cılızlamak olmayabilir bilmiyorum 
kadın ağlayınca ağırlaşır içim, 
ellerini başına koyunca güz 
yıllar içinde saatler hani, yıllar süren saatler hani 
az önce gördüm seni soruyordu."

Sırf başlayıp bitirebildiğim bir hikayem olsun diye. Bıktım ardımda yarım kalmış hikayeler taşımaktan. Çünkü bizzat ben, yarım kalmış bir niyetim. Anlamlarını bilmeden sevdiğimiz şarkılar var ya. İşte biz böyleyiz. Sesin kıvrılıp büküldüğü yerde ıslanıyor gözlerimiz. Hayat, sahip olduklarımızın dışında kalanlarmış meğer...

Aşk, lunaparktaki tahta ata benzer. Hani jetonla çalışır ya böyle atarsın içine, bir ileri bir geri, bir ileri bir geri. Sanki bir yere gidiyormuşsun gibi bir his böyle, bir coşku. Ayakların yerden kesilir. Halbuki bir yere gittiğin yok. Tahta at çakılı oraya. Jeton bitince, rüya buraya kadar. 

"Biz, insanlık için yanlış bir zamanda yaşıyoruz. Korkum o ki, yanlış bir zamanda yaşadığımız için insanla ilgili yanlış şeyler öğreniyoruz."

Moralsiz Kirpi

Bana güzel bir şey söyle yoksa ben
Moralsiz bir kirpi kadar tehlikeli olurum
Kolpadan laflarla idare etmeye kalkma
Bana gerçekten güzel bir şey söyle
Söyle yoksa oyalanacak saçma sapan şeyler bulurum
Beni günlük konuşmalarla geçiştirme sakın
Acele et fazla zamanımız yok
Derhal güzel bir şeyler söylemen lazım
Söylemezsen hatırladığım her şeyi unuturum.

"Kimsenin birbirine acımadığı, birinin ötekine yardım etmeyi aklından dahi geçirmediği soğuk ve mutsuz bir dünyada yaşıyoruz. Yalnızlıktan korktuğumuz ama sürekli yalnız kalmaya çalıştığımız, yalnızlığımızın yetmediği ve bitmediği bir çağdayız. Ama, kendimizi ve birbirimizi tanımaya gayret etmekten başka çıkar yolumuz da yok."

Oysa, her şey bir akıntıya kapılmış sürükleniyor dallar, taşlar, yıldızlar, bulutlar, hatta ölüler bile. Hiçbir şey hiçbir şeyi beklemiyor. Bütün bekleyişler bir yanılsama aslında, hem de gerçekliği kavranamayacak kadar büyük bir yanılsama; çünkü bekliyor görünen ne varsa, bekleyişinin içinde yavaş yavaş yürüyor; gizleniyor kimi zaman, daralıyor, dağılıyor ve biçimden biçime girip kendi özündeki sonsuzluğa doğru akıyor.