Acılarımızdan bir yaz kurduk onarıyoruz
Belki bir hazırlık bu başka yazlara
Yakın yazlara, uzak yazlara
Çünkü her şey eskiye kaldı, anılar bile
Her şey, ama her şey eskiye kaldı
Vakit yok bir daha yemyeşil eylül tramvaylarına

Veda bir başlayıştır. O sadece biten bir yolculuğun son durağını göstermez, onun asıl işaret ettiği yer, yeni bir maceranın, bir başlangıcın yoludur.

"Köpürerek koşuyordu atlarımız durgun denize doğru
Bu uçuş güvercindeki özgürlük sevinci mi ne?"

İnsan dediğiniz hem yapan hem bozan, hem çok seven hem de en çok kırıp döken bir varlık. Böyle bir çelişki kendisini ve diğer insanları anlayabilmesini güçleştiren en önemli faktörlerden biri olmaya mahkumdur.