Mutluluk uzun uzadıya yaşanabilecek bir şey değildir.
Acılar uzun yaşar. 
Mutluluk bir andır ve o an için yaparsın her şeyi. 
Mutluluk uzun süren bir şey olsa bu kadar değerli olmaz.

Hayatta varoluş amacımız başarılı olmak değil, mutlu olmak.
Yani başarılı olursak, mutlu oluruz... Varsayımından hareket ediyoruz.
Ama sonra görüyoruz ki başarı mutluluk getirmiyor. Olsa olsa mutluluk belki başarı getiriyor, çünkü mutlu olmak başarmak demek..
Her başarılı insan mutlu mu? Mutluluk bambaşka bir konu..
Evrenin yada Tanrı'nın bir adaleti var.
Yoksul ve zengin arasında da bir denge var.
Yoksa çok, çoksa yok!
O yüzden paranın mutluluk getirmemesi gibi başarının da öyle bir şey olduğunu, hatta başarıya tutsak olmanın ciddi bir mutsuzluk olduğunu düşünüyorum.

Seni diğerlerinden farksız yapmaya çalışan bir toplumda, kendin olarak kalabilmen savaş ister. Bu bir başladı mı hiç bir zaman bitmez. Bu yolculuğa çıktığının farkında olan kişi, işte savaşçıdır.

İstediğin yerde değilsin. Başka bir yerde olman gerekiyormuş gibi hissediyorsun.  Parmaklarını şıklatıp istediğin yere gittin diyelim. Bence yine böyle hissederdin. Doğru yerde değilmişsin gibi...

Demek istediğim nerede olmak istediğine fazla kafa yorarsan, bulunduğun yerin tadını çıkarmayı unutursun.