Kendini başka bir insan gibi göstermeye çalışmak beyhude bir uğraş. Gerçekten ilginç olan, eski kişiliğin yeni deneyimlere nasıl bir yanıt vereceğidir.

İnsanlar sadece etrafında olanlarla değil, aynı zamanda zihinlerinde kurguladıkları olaylarla da yaşarlar. Bu zihinsel dünyada, gerçek hayatta büyük etkisi olan şeyler bile bazen önemsizleşebilir. Derin düşüncelere daldığımızda, günlük hayatın telaşesinden uzaklaşır, olaylara daha dışarıdan bir gözle bakarız. Bu noktada, sadece bir izleyiciye dönüşüp hayatın akışını sorgulama fırsatı buluruz.

Yaşamın en değerli anı şu anki an, zira gerçekte sahip olduğumuz tek zaman dilimi bu. Diğer her şey sadece zihinsel bir yapı. Ancak, bu kadar geçici ve hızla akıp giden bir anın kıymetine varmak, bazen aşırı bir ciddiyet olarak algılanıyor. 

Her yeni başlangıç, tanımadığımız bir deneyime atılmak gibi, bazen bizi korkutabilir. Ancak bu korkular, sadece bilinmeyenin getirdiği doğal bir tepkidir. Gerçekte, yeni deneyimlerin ardında keşfetmek için bekleyen zengin ufuklar vardır. 

İnsanın gerçekten büyüdüğü, öğrendiği ve geliştiği anlar genellikle konfor bölgesinin dışında gerçekleşir. Bu, yeni bir şehri ziyaret ederek, yeni bir yemeği deneyerek veya farklı bir kültürle tanışarak gerçekleşebilir. Hayatın sunduğu bu zenginlikleri deneyimlemek için sadece oturarak zamanı geçiremezsiniz. 

Yeni başlangıçlar sadece farklı bir ortam veya manzara anlamına gelmez; aynı zamanda yeni insanlarla tanışmak, yeni ilişkiler kurmak ve farklı bakış açılarına sahip olmak anlamına da gelir. Ancak bu tür başlangıçları yapabilmek için bazen eski alışkanlıklarımızdan sıyrılmamız, bilinmeyene doğru adım atmamız gerekiyor. Bu, biraz cesaret, biraz merak ve kesinlikle bir doz macera ruhu gerektirir. Gittiğimiz her yeni yerde, aldığımız her farklı nefeste, dünyanın ne kadar geniş ve renkli olduğunu bir kez daha anlarız.

Birçoğumuz, geleceğimizi güvence altına almak adına yaşamlarımızı sıkı bir kontrol altında tutmaya çalışıyoruz. Bilinmeyen şeylerden genelde korkuyoruz, ancak bazen alışkanlık haline getirdiğimiz ve aslında bize zarar veren şeyleri de devam ettiriyoruz. Hayat, bir dizi tesadüflerden ibaret, fakat bu noktada durursak, bu bir kadercilik görüşü olur. Asıl önemli olan, bu tesadüflerle ne yaptığımız veya ne yapmadığımızdır. İnsanlar belirli bir yaşa geldiklerinde, geçmişe dönüp ne yaptıklarına bakma ihtiyacı duyarlar.

Hayatta her zaman istediğimiz sonuçları alamayız; bazen planlarımız beklediğimiz gibi sonuçlanır, bazen de sonuçlanmaz. Gerçeği kabul etmek ve ona güvenmek, daha net ve huzurlu bir zihniyetin kapısını aralar. Gerçeklik, kaçınılmaz bir şekilde ortaya çıkacak ve buna güvenebiliriz. Gerçeklik karmaşık gibi görünse de aslında oldukça basit ve derindir. Gerçeklik, her şeyin olduğu gibi kabul edilmesi, beklentilerden ve korkulardan arınmış olması anlamına gelir.

Yarın kimsenin umurunda değil. Büyük bir kesim artık sadece günü kurtarmanın derdinde. Yaşam dolu geçmişlerimize bakıp devamlı iç geçiriyoruz. Başkaldırıyoruz, dalıyoruz, yaralanıyoruz. O kadar yaralanıyoruz ki bu yüzden geçmişi yok etmeye çalışıp, yeniden yaratmak istiyoruz. Geleceğe sahip olmak istememizin sebebi, geçmişteki hataları telafi edip değiştirecek güce sahip olmaktan başka birşey değil.

 En kötüsü dünyanın özgür olmaması değil, insanın özgürlüğünü unutmuş olması.

Hayat unutmak istemediklerimizin ya da istesek de unutamadıklarımızın toplamı.
Bu yüzden;
Hayalkırıklığına uğramak da hayatın bir parçası...
Umut etmek de hayatın bir parçası...
Acı çekmek de hayatın bir parçası...
Mutluluktan havalara uçmak da hayatın bir parçası..

Hepimiz unutmak istemediklerimizin ya da istesek de unutamadıklarımızın toplamıyız.

Bana göre, hayat bir dizi rastlantı ve bizim o rastlantılarla birlikte nasıl varolduğumuz ya da olmadığımız. Önce günaydın, sonra biraz haz, biraz acı, biraz aşk, biraz hayal kırıklığı, biraz sıcaklık, biraz yalnızlık, biraz boyun eğme, biraz başkaldırı ve ardından iyi geceler. Düş gücü ve tutkuları engellenmişler için ise hayat, çocukken oynadığımız oyunların büyüyünce izin verilmeyen oyunsuzluğu. Bence hayat, burada saydıklarımla ve saymadıklarımla, tartışılması gerekmeyecek kadar sıradan ve yalın. İnsanlık tarihi boyunca onu karmaşık bir hale getirme yönünde öyle ustalaşmışız ki bazılarımız bununla ilgili bir şeyler söyleme ihtiyacı duyuyoruz; hayatın kendisinden çok, onu çözülmesi zor bir yumağa nasıl dönüştürdüğümüzü anlatabilme umuduyla...