Elimde kazma kürek; yıllar yılı toprağı kazdım, eledim, savurdum bir yana… Kazdığım toprakta geçmişin izini aradım. Bu yıkıntılar altında saklı kalan evvellerin gizini, kalıntısını, hatırasını zamanın… Bulabildiğim ne? Ulaşamadığım ne? Artık ayırt edemez oldum, derken, dönüp ardıma baktım. O an güneş yüzüme gülümsedi. Peşim sıra serip yaydığım toprak, bitek bir tarlaya dönmüştü...

Hızla tüketiyoruz, 30-40 yıl geçmesi gerekmiyor artık bir davranış biçimini, duyguyu, ürünü geride bırakmamız için. Çabuk sıkılıyor, çabuk eskitiyoruz. Tüketecek yeni bir şey bulamıyorsak, mevcutlar yetmiyorsa kendimizi tüketiyoruz...

Ne için o zaman, ne için yaşıyoruz? Güvenlik yok, iş yok, gelecek yok, hukuk yok, anayasa yok. Yaşıyoruz, bu yaşamak çok kutsal öyle mi? Öyle değil. Yaşamın kendisi değil kutsal olan. Kutsal olan, adil bir yaşam. Kutsal olan, onurlu bir yaşam. Kutsal olan, güvenli bir yaşam. Kutsal olan, haysiyet sahibi bir yaşam. Yaşamın kendisi değil, sırf yaşamak değil kutsal olan. Milyonlarca insan ölüyor her gün, hiç uğruna. Trafik kazalarında, savaşlarda, hastalıktan… Ölmek ya da kalmak meselesi değil bu mesele. Onurlu yaşamak ya da yaşamamak meselesi. Adaletli yaşamak ya da yaşamamak meselesi.

Yaşamda sevgiye gerek duyanlar, sağlıklılar, kendine güvenenler, gururlular, neşeliler, yaşamın zevkini çıkaranlar değildi. Onların buna ihtiyacı yoktu. Onlar sevgiyi yalnızca kendilerine sunulması gerekli bir şey olarak niteliyor, kayıtsız, kendini beğenmiş bir tavır takınıyorlardı. Sevgi onlar için yalnızca bir olgu, saçtaki bir toka, koldaki bir bilezik gibi başkaları tarafından sunulan bir armağandı; asla yaşamın anlamı ve ulaşılabilecek en yüce mutluluk değil.

Ufkun ötesine bak... Bilinmez.
Geleceğin... Keşfetmen için seni bekliyor. Bu boktan zaman çok yakında sadece bir anı olarak kalacak.
Burada kısılıp kalmamak senin kontrolündeki tek şey.
Geleceği öldüren şey ise korku! Asıl soru şu: Korkmasaydın ne yapardın?
Gözlerini kapat ve nasıl bir gelecek istediğini hayal et. Gözlerin açıldığında kararını ver.

Rutubetli ve mavinin ağırlığından Bir türlü kurtulamayan bir gecede 
İki tekerleğin üstünde ve saatte100 km’nin biraz üzerinde ilerleyen bir erkeğin 
Vücuduna çarpan gece böceklerinin bıraktığı izlerin… 
O şehrin başka bir yerinde, belirsiz bir kadının geceye dair yaptığı resme çok benzemesi 
Gece böceklerinin kaderini ne kadar hafifletebilir ki? 
Yaşlı bir kızılderilinin dediği gibi… 
Hayatın insana sunamadıklarını mı sunar? 
Yoksa bir radyo dinleyicisinin dediği gibi, 
Tıpkı diğer tüm şeyler gibi 
Sanat da sadece seks için midir? 
Yaşlı bir Kızılderili… 
ne kadar yanılabilir?

Parlak, canlı renklerle boyanmış şık alan bir apartman dairesi, karanlık bir bodrum katından çok daha farklı bir ruh halini temsil eder. Bununla beraber karmakarışık ve üzeri kağıt yığınlarıyla dolu bir masa da birkaç şeyi temsil eder: İç düzensizliği, kişinin yükümlülüklerini yerine getirme korkusu, çok fazla sorumluluk kabul etme, dünyevi detayları önemsememe vs. Bu tutarsızlık doğrudur, çünkü her birimiz kim olduğumuzu ifade ettiğimiz kadar saklarız da. Bazen kim olduğunuzu ifade edersiniz, bazı zamanlarda da gerçek duygularınızdan uzaklaşır, onları inkâr eder veya toplumsal kabul görmek için çıkışlar ararsınız. Eğer kanepe sadece ucuz ve siz idare etsin dediniz diye alındıysa, duvar rengi siz ne renge baktığınıza önem vermediğiniz için beyazsa, bir resmi kayınvalideniz size hediye ettiği için atmaktan korkuyorsanız, hâlâ nasıl hissettiğinizin sembollerini görüyorsunuz demektir. Detaylara fazla düşmeden birinin kişisel alanını inceleyip onun yaşamından tatmin olup olmadığını, kişisel kimliğinin güçlü olup olmadığını, toplumla uyumlu mu uyumsuz mu olduğunu, düzene mi karmaşaya mı değer verdiğini, iyimser mi ümitsiz mi olduğunu oldukça doğru ayırt etmek olasıdır.

Kişilik; değişmezliği içinde, her ilişkiye göre, değişik bir kalıba girer, her ilişkiden biraz değişmiş çıkar.

Her şeyden şüphe ederek hiçbir yere varamaz bir şey düşünebilmek için bile en az bir söze güvenmek zorundasın.

Sevgisizlik de sevgi kadar içtendir. Bir zamanlar sevdiğiniz birinin artık zayıf olduğunu hissettiğinizde, duygularınız sizi ondan uzak tutmak üzere harekete geçer. Hayatta kalma savaşında fazladan bir ayak bağına ihtiyacınız yoktur... Hayat, takım dışı edilen zayıf oyuncular için üzülmeye vakit bırakmaz.