O sabah alnımda iki ter damlası konuşacak Yorgun olarak öldüğüme dair Benim Yeni Sabah’ı bir başkasına verecek gazeteci Yusuf İskele kahvesinde çayım soğuyacak İlk vapur yolcuları arasında olmadığımın farkında bile olmayacaklar Lâz müezzin hakkımda salâ verecek İmam bildiğini okuyacak Bozuk düzen makamından Hiç Çamlıca kuşbaşı kar yağarken ölünür mü diyen Yarıdan fazlası abdestsiz cemaatim olacak Ve hepsi de İyi biliriz diye yalan söyleyecekler Ertesi sabah Cumhuriyet’te sülâlem sayılacak Müessif bir irtihal denmeyecek Ve nihayet Başı boş hayatım gibi Başı boş mezarım da taşsız kalacak Orhan Veli