Onlarca gencimizi madende daha yeni yitirdik, onbinlerce gencimizi sebepsiz yitirdik
yüzbinlerce genç işsiz, yüzbinlerce genç gelecekten umutsuz, yüzbinlerce gencin zihni ipotek altında, milyonlarca genç gelecek endişesinde... Bugün gençler için methiyeler düzmeden önce bir durup düşünelim biz gençlere nasıl bir ülke, dünya bırakıyoruz. Gençleri ne kadar dinliyoruz, ne kadar gerçekten onları anlıyoruz, ne kadar özgürce kendilerini ifade etmelerine izin veriyoruz?. Üşenme aç gençliğe hitabeyi oku bir daha, sonra bir daha. Gençlerin kendilerini tanıyarak büyümesine, yeteneklerini ortaya koymalarına, özgürce düşünmelerine ve yaşamalarına, hayallerini gerçek kılmalarına ne kadar yol açıyoruz? Aşklarına, sevgilerine, yaşam tarzlarına bile müdahaledeyiz. İş dünyasından siyasete yetişkinler gençler için güzel şeyler söylerken gerçekten gençler için mi çıkarları için mi konuşuyor? Büyük önder Atatürk, 19 Mayıs'ı gençlere, 23 Nisan'ı çocuklara atfederken endişesi bugünlerdi belki de... Mesaj ise çok netti. Bugünün dünyayı çürüten yetişkinleri, dünün çocukları gençleri.... Geleceğin anahtarı da bugünün çocukları, gençleri... Basmakalıp sözleri bir kenara koyalım, ne yapıyoruz bunu konuşalım
