Bu zamanlar da ne mi oldu? Ayrılıklar, kabuslar, ölümler, yasaklar, demokrasi bekleyişi(daha çok mu bekleriz ne), bir tutam ilgi, biraz güneş, biraz rüzgar, hayıflanmalar, üşenmeler...bahanem çok be günlük.
Mutluluğu aramak diye bir olgu oluşmuş insanlarda, oysa ki mutlu olmadan da yaşanabileceğini, bir hayat sürdürülebileceğini ve bu ömre katılacak çok şey olunabileceğini gördüm sanırım.
Tuzsuz sular da yüzmeyi denemenin heyecanını özledim.(Böyle bir yer var; evet Salda) Yarin yanağını, eriğin ekşisini, Neşet'in türküsünü özledim..
Pek tabi seni de...
Dönüşler heyecanlandırır, hele bir de bekleyenin olduğunu bilmek... Kalp atışlarının hızına yetişemez ayakların...
