Kardeş Payı-Şerif Abi (Dallarım Yaprak Döküyor)

Ölüm en acı türkü, en ağır ağıt olmuştu yürekte, dönüşü beklemek ise ahir zamanlarda iyi dilek...

Kanadım mıydı kırılan ışığım mıydı kaybolan,
Kanadım mıydı kırılan ışığım mıydı kaybolan.
Sensiz yarım yetim kalan yüreğim özlem dokuyor,
Sensiz yarım yetim kalan yüreğim özlem dokuyor.

Bu ne ağır acı gerçek içimde dağlar çöküyor,
Bu ne ağır acı gerçek içimde dağlar çöküyor.
Etrafında bahar çiçek dalları yaprak döküyor,
Etrafında bahar çiçek dalları yaprak döküyor.

Feleğin çarkı dönmeyecek madem muradımca,
Gökler ha yedi kat olmuş, ha sekiz bana ne ?
Ölüm bütün isteklerimi yok ettikten sonra
Ha dağda kurt yemiş beni, ha mezarda karınca.

O kadar güzel unutmuştun ki beni, hatırlatmaya kıyamadım.

Cemal Süreya

19 Mayıs

Onlarca gencimizi madende daha yeni yitirdik, onbinlerce gencimizi sebepsiz yitirdik
yüzbinlerce genç işsiz, yüzbinlerce genç gelecekten umutsuz, yüzbinlerce gencin zihni ipotek altında, milyonlarca genç gelecek endişesinde... Bugün gençler için methiyeler düzmeden önce bir durup düşünelim biz gençlere nasıl bir ülke, dünya bırakıyoruz. Gençleri ne kadar dinliyoruz, ne kadar gerçekten onları anlıyoruz, ne kadar özgürce kendilerini ifade etmelerine izin veriyoruz?. Üşenme aç gençliğe hitabeyi oku bir daha, sonra bir daha. Gençlerin kendilerini tanıyarak büyümesine, yeteneklerini ortaya koymalarına, özgürce düşünmelerine ve yaşamalarına, hayallerini gerçek kılmalarına ne kadar yol açıyoruz? Aşklarına, sevgilerine, yaşam tarzlarına bile müdahaledeyiz. İş dünyasından siyasete yetişkinler gençler için güzel şeyler söylerken gerçekten gençler için mi çıkarları için mi konuşuyor? Büyük önder Atatürk, 19 Mayıs'ı gençlere, 23 Nisan'ı çocuklara atfederken endişesi bugünlerdi belki de... Mesaj ise çok netti. Bugünün dünyayı çürüten yetişkinleri, dünün çocukları gençleri.... Geleceğin anahtarı da bugünün çocukları, gençleri... Basmakalıp sözleri bir kenara koyalım, ne yapıyoruz bunu konuşalım

Geçit Yok

Derine, hep derine kazıyoruz...
nerde, çağımızın o altın kalbi.
çağımızın altın kalbini arıyoruz
üzerimizde ağır bir yeryüzü
gökyüzünden uzakta...
çok uzakta....
derine, hep derine kazıyoruz...
nerde, çağımızın o altın kalbi.
çağımızın, altın, kalbini arıyoruz...


Madencileriz biz...
Devrimcileriz biz...
Patlarız... Volkan gibi...
çağ, yenmeyecek bizi...
Yorgun Değiliz biz..

Burası bizim değil, bizi öldürmek isteyenlerin ülkesi

Normal şartlar altında bir ülkede 292  maden işçisi öldüğünde o ülkenin başbakanı, çalışma bakanı halkına hesap verir. Ve gereğini yapıp derhal istifa eder. Ve normal şartlar altında hiçbir başbakan yüzlerce insanın öldüğü maden kazası için "bunlar olağan şeyler" deyip olayı küçümsemez.

Ve normal şartlar altında hiç bir orospu çocuğu eşini kaybetmiş madenci yakınını yumruklamaz. Ve normal şartlar altında hiç bir katil kendi halkına acımasızca tekme sallayan birini yanında barındırmaz. Fakat Türkiye'de olur. "Burası bizim değil, bizi öldürmek isteyenlerin ülkesi!" 

Kalbimiz Soma'da
Acınız Acımız

Soma

Yer altında ezilenler yeryüzüne seslenirler

Madenler bizim derler gerekirse ölüm derler

Günü geldi grev derler dost

Artik kaybedecek bir şey yok

Soma

Yerin derinliklerinden geldiler

Ellerinde susmak bilmeyen bir yeraltı güneşiyle

Ne kadar diplere bastırılsa

O kadar boğulmak bilmez yankısıyla yüreklerinin

Ağır ağır geldiler...

Sonra her gün geldiler artarak geldiler

Kadınları çocukları ve alkışlarıyla

Yoğurt mayalar gibi geldiler

Pişkin ekmekleri bölüp de paylaşır gibi

Su gibi ateş gibi

Her gün yeni ağızlar eklendi ağızlarına

Yeni yollarla tanıştı ayakları

Her gün yeni kabuklar çatladı

Yeni kulaklar işitmeye başladı söylediklerini

Bir kent oldular sonunda

ve adını değiştirdiler ülkenin

Bazen sessiz kalmak, kırıldığını göstermenin en iyi yoludur.
Tomris Uyar