Başkaları tarafından şekillenirken hayatımız sesimiz çıkmaz. Bir arada kalmaya çalışırız sadece. Çünkü birbirimizden başka kimsemiz yoktur. Çünkü dostuz, çünkü aşığız, çünkü yalnızız. Yaşadığımız yer gibi sıkışıp kalmışız zamanın içine.

Z Raporunun ilk satırları, sonrası ciro..

Günler iyice birbirine benzemeye başladı burada. Bu iyi bir şey mi yoksa kötü mü emin değilim. Ama şunu biliyorum ki o birbirine benzeyen günlerin içine sızan her şeyde biraz sen varsın. Kitap okurken senin sevebileceğin yerlerin altını çiziyorum, radyoda sevdiğin şarkılar çıktığında ben sevmesem de koşulsuz bir saygıyla sonuna kadar dinliyorum ve annemle günde en az bir kez senden konuşuyoruz..

“Kazanması yıllar süren, kırılması saniyeler alan ve dağıldıktan sonra tekrar toparlaması için ömür gereken şeye; Güven denir.”

Bu bir uçurtmanın kaçışı belki de değil 
Bilmem gökyüzünde aramak doğru da değil

Viyana - Hundertwasser Evleri/ Ocak 2016

Sıfır Sayı

Kaybedenler, kendi kendini yetiştirmiş kişiler gibi kazananlara oranla daha geniş bir bilgi ağına sahiptirler, kazanmak istiyorsan tek birşey bilmen, herşeyi bilmekle zaman yitirmemen gerekir, derin bilginin hazzı kaybedenlere özgüdür. Biri ne kadar çok şey biliyorsa, işleri o kadar ters gidiyor demektir.

"Bazı kadınların yüzü, birazdan buralara yağmur yağacak yüzüdür. Bazı kadınların yüzü, bir kez olsun gerçekten gidenler, dönmek isteseler de dönemezler yüzüdür. Bazı kadınların yüzü, ben gitmek istesem de beni bırakma yüzüdür..."

Kalbe dokunan şeylerle taşak geçen herkesin
Nuri Alço girsin rüyasına gazozlara gelsinler!
şu saatte sesimin ulaştığı herkes yalnız muhtemelen
bırakın kumandaları sokulun yamacıma
huzurunuzda eski bir sırrı ifşa edeceğim!

İyi olan tek şey denizin üstüne yayılmakta olan kötü Rum şarkılarıydı. Bir de Levrek. Saçlarıyla oynamaktan ve üşümekten hiç vazgeçmeyecekmiş gibiydi. İyi bir günbatımından beklenebilecek her şey vardı gökyüzünde, tüm sıcak renkler, hafif bir esinti ve şarap kokusu. Hiç gülümsemedi, hiç gülümsemeyecekmiş gibiydi. Eski bir hikaye anlatmaya başladığı sırada, ayağının hemen altında küçük bir halka oluştu, sustu.

Sanki ‘bazen iri bir horoz balığı kadar hırçınlaşabilir her şey; bazen Tartaros çukuru kadar derinleşebilir’ demek istedi. O sırada gök yüzünden bir örs düşse ancak dokuz gün dokuz gece sonra varabilirdi yeryüzüne ve tunçtan bir örs düşse yeryüzünden ancak dokuz gün dokuz gece sonra varabilirdi gözbebeklerine.

"Dünya dertleri zehir, şarap da panzehir".

Özlüyor işte insan ,
Özlüyor...!
Arkasından baktıklarını.
Bir rüzgârla ,
Ömürleri dağılan güzel insanları...
Bir bakmışsın yalnızsın,
Bir başına bir yoldasın.
Ve özlüyorsun;
Gitmek zorunda olanları,
Özlemekle yetiniyorsun.