Bu gece diğer gecelerden biraz daha farklıydı Umut yalnızdı, umut çaresiz Zamanın durması için gereken savaşın verilmesi gerekliydi Ya da zamanı hızlandıracak formülün artık bulunması gerekti Hayallerin zamana karışıp, uzaklara gitmesi zira can sıkıcıydı Canın, cananın uzaklara gitmek için yola çıkmışken üstelik Yol zamanın bir fonksiyonu değildir,hız yolun zamana bölünmüş halidir.İvme,sürtünme katsayısı bizi ilgilendirmez,yolda olmak,bir hıza sahip olmayı gerektirir. Aksi durum yolda durmaktır. Durmak sıkıcıdır. Yolda durmak,yolda olmak anlamına gelmez Yolun bittiği yerde durulmaz,ya önce durulur ya durulmaz. Yolun kenarından renksiz duru sular akar,o sularda balıkta vardır. Yolun yardığı tepelerin biri yeşil toprak,diğeri bej olabilir,su aktığı yerin rengine birinmez. Ama sana öle geliyor. Ayrıca; YOL BİTMEZ... O LABİRENTİN DUVARIDIR, YOL ASLA BİTMEZ...
Bizi yaralarsanız kanamaz mıyız? Bizi gıdıklarsanız gülmez miyiz? Bizi zehirlerseniz ölmez miyiz? … Ve bize karşı yanlış davranırsanız, intikam almaz mıyız?
Bazen bir eksik olduğunu fark edersin hayatında, kim bilir belki de yüreğinin en derininde.. Bir gün o eksiklik yerini kocaman bir umuda bırakır, tutunacağın dalın budağın olur. Dönüştüğün duygunun adını koyacağın bir anlam aramaya başladığında da dalın budağın kırılır. Bir bakmışsın umudun karşında, aranızda koca bir deniz, denizin üstünde umutlarını taşıyan gemiler, gemilere yüklediğin anlamlar... O gemi gelecek be karadutum.
Sizi bekleyenler vardır. Rahatsınız. Hem ne kolay rahatlıyorsunuz. İçinizde boşluklar yok. Neden ben de sizin gibi olamıyorum? Bir ben miyim düşünen? Bir ben miyim yalnız?
Huzurun ayağınıza kadar gelmesini beklemeyin, Koşun! Yalın ayak koşun! Yakan kum tanecikleri, çakıl taşları olsun canını acıtan Daha beteri acıtmadı mı ki canını
Keşke daha yüz pencere olsa da, yüzünü de açsak Pencereyi kapatma, Pencereler kapandığı için belki de... Bunun için fena olduk, Senin bir dalgan varmış hani. Daha güzel, daha haklı insanlar, O dalgayı kaybetme...
Sen doğar doğmaz dikilirler tepene, işler ömrün boyunca durup dinlenmeden yalan değirmenleri, büyük hürriyetinle parmağın şakağında düşünürsün vicdan hürriyetiyle hürsün! Başın ensenden kesik gibi düşük, kolların iki yanında upuzun, büyük hürriyetinle dolaşıp durursun, işsiz kalmak hürriyetiyle hürsün!
