Saatler, akarsınız, akarsınız, akarsınız...
Anlamaya çalışıyorum inanmayı yitirmenin pahasına.
Bir söz söyleyecektim sana söyleyemedim.
Dünyamda sabahleyin aç karına içilen cıgaramın tadı.
Ölüm kendinden önce bana yalnızlığını yolladı.

işten, güçten sıkılanlara, ailesini özleyenlere, dandik düzene küfredenlere, içip içip sızanlara, dünyayı ben yarattım diyenlere, derdine derman bulamayanlara, boşlukta olanlara, boşluğunu dolduramayanlara, sokak çocuklarına ve kendine, kendime sövdürenlere...böyle gitmez

Herkesin veremediği bir aşk mektubu vardır...

kirazlı yoldan bir daha geçsen de unutamazsın,
bir keredir ayrılık ve kulağında küpe artık.
kalbin ışımıştı yıllarca birinde,
birinde kış durmuştu ince ince.
unutmazsın unutmak istesen de,
dal aşağı doğru çataldır artık

Uzun zamandır eklemek istediğim cover, kısmet bugünmüş... buyrunuz değerli blogerlar :)

Böyle dertlensek de içimiz iyice bir yansa.. Sonra bir yolunu bulup onun da tadını çıkartsak. Adam olsak lan biraz!

Kelimeler, Yalnızlığı unutturdu ve Yalnızlık, kelimeyle birlikte yaşadı insanın içinde. Kelimeler, Yalnızlığı anlattı ve Yalnızlığın içinde eriyip kayboldu. Yalnız Kelimeler acıyı dindirdi ve Kelimeler insanın aklına geldikçe, Yalnızlık büyüdü, dayanılmaz oldu.


Tutunamayanlar \ Oğuz Atay

Kaç hayat yaşıyoruz? Kaç kez ölüyoruz? Ölüm anında 21 gram kaybettiğimiz söyleniyor… 21 grama ne sığar?

Har içinde biten gonca güle minnet eylemem
Arabi farisi bilmem, dile minnet eylemem
Sırat-i müstakim üzre gözetirim rahimi
İblisin talim ettiği yola minnet eylemem

Bir acaip derde düştüm herkes gider karına
Bugün buldum bugün yerim, hak kerimdir yarına
Zerrece tamahım yoktur şu dünyanın varına
Rizkimi veren huda dir kula minnet eylemem

Oy nesimi, can nesimi ol gani mihman iken
Yarın şefaatlarım ahmed-i muhtar iken
Cümlenin rızkını veren ol gani settar iken
Yeryüzünün halifesi hünkara minnet eylemem 

Durulsun dalgalar, varsın bir son bulsun o sert fırtınalar
Güneş şavkını biraz da ben için örsün